Το ημερολόγιο δείχνει 17/11. ένα χρόνο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έτος 1974. Η δικτατορία έχει πέσει, το Πολυτεχνείο ήταν μια από τις πολλές αιτίες. Σιωπή επικρατεί στον ιερό χώρο, το πλήθος μεγάλο, τα συνθήματα αντηχούν ακόμα στους τοίχους του ιστορικού πια κτιρίου. Η λαχτάρα για καλύτερες μέρες είναι μεγάλη, αγωνία και όρεξη για δουλειά. Τα προβλήματα πολλά.

Έτος 2008, 17/11. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά. Τα συνθήματα, ορισμένα από αυτά, ακόμα επίκαιρα. Το πλήθος λιγότερο πια στον χώρο του Πολυτεχνείου και ακόμα πιο λίγος στην καθιερωμένη πια πορεία. Τα πανό με τα γραφικά πια συνθήματα κλέβουν την παράσταση, εμπορευματοποίηση και προσηλυτισμός στην Πατησίων. Κόκκινα μπλουζάκια και αυτοκόλλητα, δεν γίνονται έτσι επαναστάσεις. Ο φόβος για επεισόδια από τους λεγόμενους γνωστούς – αγνώστους μεγάλος. Αλήθεια τι κρύβεται πίσω από αυτούς; Με μεγάλη δυσκολία προσπαθώ να συγκρίνω το τότε με το τώρα, πραγματικά δύσκολο έως ακατόρθωτο. Τότε επικρατούσε ενθουσιασμός, ομόνοια, σύμπνοια και σύμπλευση ενάντια στους δικτάτορες, ενάντια στους βασανιστές, τώρα τι; Ιδεολογικές διαφορές υπήρχαν και τότε, ακόμα και μέσα στο πολυτεχνείο την ώρα της εξέγερσης. Υπήρχε όμως ένας κοινός στόχος, να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στην χώρα που την γέννησε. Σήμερα τι κάνουμε; οι ιδεολογικές μας διαφορές ορθώνονται σαν εμπόδια στην πραγματική μας ανάπτυξη, αναλωνόμαστε σε γεγονότα ανούσια με αποτέλεσμα να χάσουμε την ουσία. Κανέναν δεν βοηθάει η στυγνή και ανούσια αντιπαράθεση στην πολιτική ζωή. Το τότε καθεστώς προσπαθούσε να εδραιωθεί με διάφορα τεχνάσματα. Ακόμα και το πουλί της ήταν δανεισμένο από την Ελληνική ιστορία. Ο γνωστός σε όλους μας Φοίνικας, ως το πουλί της Χούντας.

Στις μέρες μας έχουμε σαν σύμβολο το στέγαστρο Καλατράβα, σαν το έναυσμα για την εισαγωγή της χώρας μας στην elite των κρατών του κόσμου, ας ελπίσουμε αυτά που πρεσβεύει να μην μπάζουν όπως το ίδιο.

Τριάντα τέσσερα χρόνια πέρασαν, η κατάσταση σαφώς καλύτερη. Η Δημοκρατία καθιερωμένη, δεν κινδυνεύει λένε, και όμως θέλει συνεχή αγώνα για την καλυτέρευση της. Πάντα θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να εμφανιστεί κάποιος εθνοπατέρας που θα προσπαθήσει να μας βάλει στον γύψο για να μας σώσει. Τα σημάδια φθοράς της Δημοκρατίας στης μέρες μας εμφανή, οφείλονται στην δική μας αδιαφορία, στον δικό μας εφησυχασμό. Ας διδαχτούμε από την Ιστορία μας, από την ανιδιοτέλεια και τα οράματα της τότε εξέγερσης.